Το ωραίο στον κινηματογράφο

Θέλω να γράψω για την ταινία 127 Hours αλλά για να γράψω για αυτήν πρέπει να την έχω δει πρώτα. Και ναι, υπάρχουνε χιλιάδες τρόποι να δεις ταινία στις μέρες μας (INTERNET) αλλά πάντα πίστευα ότι το καλύτερο είναι να πας στον κινηματογράφο! Ναι ξέρω είναι πολλά τα λεφτά αλλά καμιά σχέση με το να την δεις σπίτι σου με ένα μπουκάλι μπύρα και να πατάς pause για να δεις άμα έχεις τσιπς στο ντουλάπι... χάνετε όλη η μαγεία. Το ωραίο στον κινηματογράφο είναι
η επιλογή που θα κάνεις για την ταινία.... σκέφτεσαι ότι πρέπει να δω ένα έργο που να αξίζει τα λεφτά! Μου αρέσουν οι αποφάσεις που παίρνει η αδερφή μου <ταινία να είναι> αυτό πρέπει να σκέφτεται κάθε φορά! Κάθε φορά αγοράζω μια μεγάλη κόκα κόλα και ένα μεγάλο πακέτο ποπ κορν...  άσχετα που μετά με πιάνει κατούρημα like hell!!!!! Μπαίνεις μέσα σε μία καλά φωτισμένη αίθουσα και βρίσκεις την θέση σου (εγώ πάντα προτιμώ μόνος μου να κάθομαι, όχι επειδή είμαι αντικοινωνικός αλλά γιατί δημιουργώ χαμό με τα ποπ κορν). Καλά το καλύτερο σημείο είναι όταν σβήνουν τα φώτα... ανατρίχιασα! Τα trailer δεν ξέρω γιατί αλλά μου αρέσουν πάρα πολύ και άμα είμαι τυχερός θα δω και το προειδοποιητικό στην οθόνη όπου θα λέει να κλείσουμε τα κινητά και θα πετάξω κανένα ηλίθιο σχόλιο και θα γελάσω χαμηλά γιατί ξέρω πως φαίνεται να μιλάει κανείς μόνος του! Και η ταινία αρχίζει και χάνεσαι μέσα στις ατάκες του ηθοποιού και στα σκηνικά που νομίζεις ότι τα ζεις!